İSTANBUL (AA) – Yeditepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü Başkanı Klinik Psikolog Dr. Öğr. Üyesi Billur Örnek, yeme bozukluklarının yaşamı tehdit ettiğini belirterek, tedavi edilmesinin hayati öneme sahip olduğunu bildirdi.
Yeditepe Üniversitesi'nden yapılan açıklamada görüşlerine yer verilen Örnek, beslenme ve yeme bozukluklarının çok çeşitli olmasına karşın anoreksiya nervoza, bulimia nervoza ve tıkınırcasına yemenin en sık görülenler olarak bilindiğini kaydetti.
Örnek, araştırmalara göre anoreksiya nervozanın gençler arasında görülme oranının yüzde 5 iken, her 4 gençten birinin hayatının bir döneminde bulimia deneyimi yaşadığını anlattı.
Yeme bozukluklarının yaşamı tehdit ettiğini belirten Örnek, tedavi edilmesinin hayati öneme sahip olduğunu vurguladı.
– “Hasta ve aile tarafından önemsenmiyor”
Yeme bozukluğu taşıyan kişinin bu gerçeğin çoğunlukla farkında olmadığını, kişinin çevresi tarafından da önemsenmemesi nedeniyle tedaviye başvurulmadığına dikkati çeken Billur Örnek, kişinin çevresinin dikkatli olması ve mutlaka tedaviye yönelik aksiyon almasının hayati öneme sahip olduğunu aktardı.
Örnek, farklı kuramcıların yeme bozukluklarının ortaya çıkış nedenlerini farklı şekilde açıkladıklarını ifade ederek, en fazla kabul gören nedenlere ilişkin şu açıklamada bulundu:
“Kişinin beslenme alışkanlığı, ebeveynler, özellikle de anne aracılığıyla henüz emzirme dönemi kadar erken dönemde sağlanan bir olgudur. Bunun da etkisiyle ebeveynlerle kurulan ilişkinin, yeme davranışında etkisi büyüktür. Psikanalitik yönelimli klinisyenler anoreksiya nervozalı kişilerin özellikle annelerinden ayrımlaşamadıkları görüşünde birleşmektedir. Hastalık kontrolcü ebeveyne bir başkaldırı, kişinin kontrol edebildiği bir alan oluşturma ihtiyacına paralel olarak ortaya çıkabilir. Anoreksiyada görülen yakın ve çatışmalı aile ilişkilerinin aksine bulimiada uzak, mesafeli, duygusal anlamda doyurucu olmayan aile ilişkilerinin sıklıkla görüldüğünü söyleyebiliriz. Aile içi ilişkiler ve bağlanma süreçleri dışında bu iki bozukluğun görülmesinde sosyal medya, zayıflığın övüldüğü, kilolu olmanın yerildiği ortamlar da çok etkilidir.”
