ANKARA (AA) – ABD Doğa Tarihi Müzesindeki araştırmacılar tarafından yapılan çalışmada, cennet kuşu familyasına ait 45 farklı türün biyofloresan özellikleri incelendi.
Araştırma dahilindeki her türün erkek ve dişilerini karanlık bir odada mavi ışık altına yerleştiren araştırmacılar, yayılan ışığın dalga boylarını ve yoğunluğunu kaydetti.
Araştırmacılar, kuşların derilerini de ultraviole ışıkla incelerken belirlenen türlerden 21’inde erkek kuşların kafaları, boyunları, karınları ve kuyruk tüylerinin biyofloresan özellik gösterdiğini saptadı.
Türlerden 37’sinin ağız içi ve boğazlarında biyofloresan özellik gözlemleyen araştırmacılar, 36 türün dişilerinin ışığı farklı renklerde yaydığını ortaya koydu.
Araştırmacılar, kuşlardan yayılan renklerin açık mavi ve cam göbeği gibi renk dalgalarından yeşil ve sarı-yeşil gibi renklere kadar değişiklik gösterdiğini kaydetti.
Biyofloresan özelliklerin kuşlar arası iletişimdeki rolünü inceleyen araştırmacılar, erkeklerin biyofloresan özellikleri muhtemelen “erkek hiyerarşisi ve çiftleşme gösterileri” sırasında kullanılan görselliği geliştirmek için kullandığını saptadı.
Araştırmacılar, bu biyofloresan özellik taşıyan türlerin birçoğunun erkekleri tarafından sergilenen özenli kur gösterilerinin, bu sayede daha da güçleneceğini vurgulayarak “Lophorina” türünün erkeklerinin kur gösterileri sırasında ağızlarını dişilere doğru açtığını anımsattı.
The Guardian’a konuşan araştırmanın baş yazarı Rene Martin, biyofloresanın kuşların vücutlarındaki bazı bölgeleri daha görünür kıldığını belirterek bunun, farklı görünmelerini değil, daha parlak ve dikkat çekici olmalarını sağladığını anlattı.
Erkek cennet kuşları genellikle siyah veya koyu renkli tüylerinin yanında biyofloresan lekelere sahip olduğunu belirten Martin, bu nedenle biyofloresanın ek etkisinin gösteriler sırasında kuşların vücutlarını daha da parlak hale getirmeye yardımcı olabildiğini söyledi.
Martin, dişilerde bu durumun farklı bir işlevi olabileceğini belirterek “Birçok türün biyofloresan tüylerinin konumu ve desenleri, kamuflaj olarak kullanılabilmesi ihtimaliyle çok daha uyumlu.” dedi.
Araştırma, “Royal Society Open Science” dergisinde yayımlandı.
Muhabir: Irmak Akcan
